https://www.o2.pl/pozostale/polskie-fabryki-porcelany-z-tadycjami-6868617515551328a unikalnym rodzajem sztuki ceramicznej, która pierwotnie powstała w niemieckiej prowincji Śląsk, a następnie została przeniesiona do Bolesławca w Polsce. Jest powszechnie uważana za najstarszą formę sztuki ludowej na świecie i od dawna jest ulubioną formą zarówno wśród kolekcjonerów, jak i piekarzy.
Uważa się, że początki polskiego garncarstwa sięgają kultury kamienia łupanego, która zamieszkiwała znaczną część Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Ta kultura wyróżniała się gliną w kolorze brązu lub opalenizny i pasmowymi kropkami na powierzchni naczyń.
Te tan naczynia, które pierwotnie były używane przez rolników jako pojemniki do przechowywania, zostały później przekształcone w trwałe elementy ceramiki, które mogą być używane do dziś. Wiele osób uważa te elementy za doskonałe przykłady rzemiosła artystycznego i może je zobaczyć w muzeach.
Na początku XVII wieku w okolicach rzeki Bobr w południowo-zachodniej Polsce mieszkali garncarze, którzy utworzyli cech. W miarę doskonalenia swoich umiejętności stawali się bardziej znani i obejmowani patronatem przez szlachtę i wyższe klasy.